Vanmorgen goed aangekomen in Nederland

Dag lieve allemaal,

Vanmorgen weer in goede gezondheid en behouden aan gekomen in Nederland. Ik plaats hierbij nog de laatste foto's behorend bij onze vakantie in Indonesië.

De cirkel is weer rond gemaakt, want in Jakarta zijn wij begonnen met een bezoek aan de begraafplaats van oma Tien Tutuarima - Leatemia en zaterdagmorgen hebben wij als één van de laatste gebeurtenissen weer een bezoek gebracht aan oma Tien.

Ik heb hier na met tante Ciska ( = Kika) de laatste souvenirs ingeslagen. Ik heb op de "antiekmarkt" nog wat bronzen beeldjes kunnen scoren. Voor Nico heb ik verschillende kunstwerken kunnen scoren. Hier zien jullie nog een impressie van.

Ondanks onze overload aan bagage van 47 kg afgegeven bij KLM Cargo Tangerang Vliegveld heb ik op de Airport nog 10 kg overload. Ik moet 44 amerikaanse dollars betalen per kg overload. Het inchecken van onze bagage gebeurt heel traag. Alle loketten vertonen een ongekende stroperigheid. Ik heb geen zin meer om nog weer 10 kg uit mijn koffer te halen en besluit onder protest maar te betalen. Bij de incheckbalie wordt nog gesuggereerd dat er misschien wel een discount mogelijk is, maar dit blijkt niet het geval helaas. Er wordt met Westerse bedragen naar de overload gekeken. Ook de handbagage wordt gewogen en wordt te zwaar bevonden. Nergens wordt je handbagage gewogen, nu dus wel. Onze koffers worden maar niet verder op de band gezet. Eerst moet er een bewijs zijn, dat de overload betaald is. Oom Victor Tetelepta die samen met ons incheckt stelt voor dat ik mijn handbagage open maak en weer een keuze maak. Ik heb hier totaal geen zin in. Alle bovenkleding heb ik al achter gelaten voor de familie in Nolloth. Alle medicijnen tegen mogelijke diarree-aanvallen: Immodium em ORS heb ik al bij de familie in Jakarta achter gelaten. Zo ook alle douchespullen en bodylotion etc. Tante Kika Tutuarima heeft mijn koffers ingepakt en tante Sonny heeft eerst al mijn bagage, ook mijn handtas stuk voor stuk door gelopen wat achter kan blijven en of wat ik persé weer mee terug wil nemen. Allerlei bonnen heeft zij weg gegooid. Een charger voor 2 batterijen net nieuw laat ik voor Tante Sandra ( = Anda) achter.


Eerst zouden wij de laatste dag bij Tante Iris en oom Bert eten. Dit etentje bij hen thuis is als nog afgezegd, omdat tante Iris les moest geven in Bogor. Wel komt oom Bert al vroeg weer op de Jalan Kramat 7 met zijn drie kinderen. Ook Tante Lucy en oom Rob zijn er. Alleen oom Polly, die vrijdagavond nog getrakteerd heeft in Ancol - etentje met oom Bert, Tante Sonny en oom Polly met Mammie en mij. Ook tante Kika wilde mee, maar dit lukte niet omdat dochter Angel niet mee was. In Ancol was livemuziek en mocht je nummers aanvragen. Ik heb het nummer Yesterday van de Beatles aangevraagd en heb nog op de buhne mee gezongen. ( Klonk helaas niet, ik heb geen contract aangeboden gekregen). Tante Sonny heeft voor Mammie het nummer Mother How are you to day aangevraagd.
In Ancol is een heel kunstenaarsdorp en stikt het van de unique schilderijen. Een volgende keer zou ik hier eerder naar toe gebracht willen worden en is deze plek zeker een aanrader voor iemand, die op zoek is naar betaalbare moderne kunst.


Mammie heeft samen met Tante Sonny eten voor de gehele familie ingeslagen, terwijl tante Kika en ik nog de laatste souvenirs hebben ingeslagen.
Ik ben al heel bedreven geraakt in het loven en bieden en ga niet hoger dan 1/3 van de vraagprijs. Ik begin bij 1/4 van de vraagprijs en blijf daar heel standvastig in. Ik zwicht niet voortijdig ondanks alle argumenten van de verkoper. Ik weet gewoon, dat de deal toch wel gesloten word als ik zeg, dat ik geen interesse heb omdat ik de vraagprijs te hoog vind. Tante Kika de beste onderhandelaar wat Tawar = loven en bieden betreft geeft mij zelfs een compliment voor mijn vasthoudendheid. Het kost wel meer tijd zo, maar je krijgt de spullen zo mee voor niet al te veel geld. Dat moet de overloadkosten maar compenseren - het verschil vraagprijs met de uiteindelijke betaalde prijs. Wat dat betreft was Bali met Tante Batha Sabandar voor mij zelf een goede school voor het leren omgaan met loven en bieden in Indonesië.

Op Schiphol komen wij een kwartier later aan. Wij zijn een kwartier later uit Jakarta vertrokken en dit verschil is niet meer ingelopen tijdens de reis. De zitplaatsen vallen reuze mee, er is meer beenruimte als op de heenreis lijkt het. Ik heb nu niet meer de elasische reiskousen aan tegen trombose. Ook heb ik preventief geen acetosal ingenomen, omdat alle medicijnen al in Jakarta achter zijn gelaten. Ik ga regelmatig naar het toilet om toch vooral goed in beweging te blijven en niet continue de zelfde houding aan te nemen. Dit is iets lastiger, omdat wij nu met zijn 3 - en zitten en op de heenreis zaten wij met z'n 2 rechts van het gangpad. Nu zitten wij dicht bij de keuken.

Op Schiphol zijn Albert en Joyce, Ina, Theo en John en Alfares om ons te verwelkomen. Onze koffers komen pas laat op de band. Mammie heb ik met al onze handbagage al vast naar de aankomsthal gestuurd. Zij kan toch niet onze zware koffers tillen. Zij gaat als in van de eersten al naar de aankomst hal. Ook Nico is er op tijd, hij had zich verslapen.
Mammie gaat meteen door naar huis - Doesburg, omdat zij om 10.00 uur naar de kerk wil. Nico en ik blijven samen eerst koffie drinken. Ik laat hem alvast de Boedhabeeldjes zien, die ik zaterdagmorgen nog op de Antiekmarkt heb gescoord.
Helaas heb ik weer last van mij maag en darmen. Dit heb ik al meeer dan 6 weken niet meer gehad. Want wat dt betreft valt het mij reuze mee. Er is veel uit gegeten, ook op plakken waar van ik dacht, gaat dit wel goed. En het ging dus ook heel vaak heel goed.

Ik heb nu nog een week vakantie om nog bij te komen van de reis en de vakantie-ervaringen in Indonesië. Ik vertrek met Nico vanavond naar Frankrijk - Lyon. A.s vrijdag zijn wij weer terug in Nederland. In Frankrijk zal ik proberen om de foto's wat meer van commentaar en uitleg te voorzien. Maar ook nu weer ben ik dan wel afhankelijk van een goede internetverbinding. Ik kijk nog wel naar de meest pragmatische oplossing.

Ik zal ook een lijste aanleggen met allerlei reistips, die ik heb gehad. Wat is handig om bij je te hebben etc.

Iedereen in ieder geval bedankt voor al het medeleven en over de schouders mee genieten van de vakantie-ervaringen. In Nederland surf je zo door alle foto's heen. Dat is een hele verademing. In Indonesië worden alle foto's opgebouwd en kun je niet snel doorscrollen. Ik zie nu pas goed het foto-resultaat van de afgelopen 8 weken. Intuïtief zijn er verschillende mooie plaatjes geschoten per ongeluk!

Voor alle families Munster zal ik per Cabang per tak van de stamboom aangegeven welke foto's dan van belang zijn.

Over een week zal ik persoonlijk reageren op gestelde vragen op de website.

Heel veel liefs uit weer een erg koud Nederland van Mammie Juul Munster - Haurissa en Gerard - Joshua.

Vrijdagavond was het om 21.00 uur nog 27 graden toen wij aan het eten waren in Ancol - dichtbij alle schilder -ateliers.