Ontmoeting met Hilda en Peter Munster

Dag allemaal,

Met de foto's is het gisteren helaas niet goed gelukt. Ik was bij oom Rino Berhitu om de foto's op de site te zetten. Hij was heel behulpzaam, maar er is thuis geen breedbandverbinding, alles gaat via de telefoon en het verzenden van de foto's heeft ander half uur tijd in beslag genomen. Ik had er 30 gemaakt en ik ken het programma nog niet goed genoeg om de foto's juist in een selectie op deze website geplaatst te krijgen. Nu heb ik dus niet geselecteerd en hebben jullie daaarvan het resultaat gezien.

Gisterenochtend ben ik samen met oom Polly en Tante Anda Tutuarima met bung Yudie Pattiselano als chauffeur naar een andere Mall geweest ; Ambessador om een nieuwe telefoonkaart te halen - Simpati waar wij straks ook in Makassar en Ambon mee kunnen bellen. Albert heeft van John Philipsen een oud mobiel mee gekregen. Helaas werkt het wachtwoord hier niet van waardoor deze telefoon vergrendeld blijft. Verder heb ik ook een batterijlader gekocht voor 4 batterijen tegelijkertijd. Wat opvalt, is dat de prijzen het zelfde zijn als in Nederland voor computers en andere electonische benodigdheden. Om de batterijlader met een creditkaart te kunnen betalen moet er 3 % extra betaald worden. Dus toch maar cash afgerekend.

Albert is gisternamiddag goed aangekomen in Jakarta. Wij waren al om 13.45 uur vertrokken. Oom Victor Tetelepta is weer mee om Albert straks snel door de douane te kunnen lozen naast Mammie en ik zelf. Oom Polly is mee i.p.v. oom Bert, die samen met Tante Iris de reis van Tante Iris richting Amerika moet voorbereiden. Verder heeft Tante Sonny een halve dag vrij genomen. Vanuit ons bezoek aan de Ambessedor wordt zij van kantoor opgehaald. Zij brengt lekkere, speciale koeken mee voor onderweg om te snoepen. Opa Max zwaait ons vanuit thuis uit en wacht Albert thuis op.

Albert komt als laatste naar buiten, omdat hij nog een inreisvisum moest regelen op het vliegveld. Op de heenweg was er file, maar wij waren verder erg op tijd. Wij hebben met z'n allen eerst gegeten en gedronkenop het vliegveld in afwachting van Albert. Mammie gaat met oom Victor naar binnen in het gedeelte wat alleen betreden mag worden door personeelsleden, omdat Albert anders geen bekende ziet. Ook anderen van onze straat halen mensen op, zo ook oom Rino, waar meteen de afspraak voor gisterenavond is gemaakt voor de foto's. Ook zijn zus is naar het vliegveld gekomen zonder dat iedereen het van elkaar wist.

Thuis bij opa Max wordt er eerst gebeden, waarna wij eerst warm eten krijgen. Tante Ciska is inmiddels ook aangekomen van haar werk en ook oom Dolf en oom Rob zijn thuis om Albert te verwelkomen naast tante Anda en tante Sonja. Tante Anda en tante Ciska hebben 's avonds kerkelijke plichtplegingen.

Als ik van oom Rino terug keer is iedereen of op stap of op bed. Albert heeft gisteren samen met Tante Sonja en haar vriend Gerzon Monas bezichtigd, niet beklommen, Monument National, Jalan Merdeka Selatan per Bajaj - een soort gemotoriseerde driewieler gekopieerd uit India. Albert heeft dan geen fototoestel mee, maar heeft toch een blijvende herinnering van deze bezichtiging. Tante Sonja heeft gezorgd, dat hij bij Monas is vereeuwigd.

Als Albert weer is terug gekeerd. ga ik nog even met Tante Sonja en Gerzon de stad in. Het is nu vastenmaand waardoor er geen alcohol 's avonds geschonken mag worden. Iedereen is bang om gecontroleerd te worden door de FBI From Batawi Islam. Er valt helaas niets te beleven tijdens de Puasa tot 13 oktober a.s. Wij halen hier wat blikjes bier op om dicht bij huis het leeg te kunnen drinken. Tante Sonja zelf drinkt niets, dus de blikjes zijn voor Gerzon en mij.

Om 1.30 uur ga ik eindelijk naar bed. Albert en ik delen de kamer. Albert krijgt een inschuifmatras en ik hou mijn eigen bed. Mijn tantes vinden dat ik eigenlijk mijn bed hoor af te slaan aan mijn oudere broer, maar dit gebeurt dus niet. Albert is ook nog wakker en gaat net naar bed.

Om 06.00 uur sta ik weer op om te douchen en mij klaar te maken voor vetrek naar Tangerang. Vandaag gaan wij bij Hilda en Peter Munster langs en de familie aldaar. Hilda belt al vroeg op om voor te stellen, dat zij ons bij Opa Max ophaalt. Wij hebben inmiddels al afgesproken met oom Bert, die ons om half negen zal komen ophalen. Ik spreek met Hilda af, dat zij terug gebeld gaat worden door oom Bert om bij Poncok Indah ons op te halen, het wordt de Carrefour ( het lijkt wel Frankrijk, waar het stikt van de Carrefourwinkels). Hilda is bang, dat wij anders in SBD Serpong Bumi Damai ( alles wordt afgekort) verdwalen.

Wij wachten even bij Carrefour, er zijn geen files als Hilda aankomt rijden met Estefine. Eindelijk zien wij elkaar weer in levende lijve.

Ik stap bij Hilda en dochter Estefine in de auto en Albert neemt mijn plaats voor in bij oom Bert in. Thuis bij Hilda wachten Aristo, de echtgenoot en Peter en zijn vrouw en bijna alle kinderen op ons. Daniel de oudste zoon van Hilda en Aristo is niet thuis, omdat hij van school een toernooi heeft. Ronny Munster moet vandaag werken, waardoor wij hem nog niet hebben getroffen. Hilda en Peter wonen elk in een eigen huis, wat wel met elkaar verbonden is. Wij krijgen drank aangeboden en kijken eerst oude fotoboeken door. Er is een oud fotoboek nog van Tante Lala en verder oude fotoboken van Oom Alphares en Tante Wies. Wij zien Pappie terug op foto's als jonge man en ook zijn broers en zusters zien wij terug op jongere leeftijd samen met opa Charles en oma Dana Munster.

Estefine heeft voor ons nog piano gespeeld, klassieke muziek.

Om 12.00 uur krijgen wij warm eten aangeboden. De vrouw van Peter, Lina heeft voor het eten gezorgd. Er is heerlijk gekookt. Gebakken kip, garnalen, diverse groente, soep en een echte vruchtenbowl als toetje. Peter is inmiddels opa geworden en er zijn 3 mannen in huis, die allemaal Albert heten, oom Bert, die ons begeleidt als chauffeur, Albert de kleinzoon van Peter, zoon van Mark en Albert zelf. Mark en zijn vrouw zijn er ook. Herlin, de tweede zoon van Peter is er niet en ook de kinderen van Ellen zijn er niet. 1 zoon woont in Jakarta, maar is niet bereikt door Hilda.

Na het eten gaan wij naar de graven van oom Alphares en Tante Wies in een heel andere gedeelte van Jakarta, Cibubur. De route via de tolwegen gaat het redelijk snel.

Oom Phares en Tante Wies liggen vlakbij elkaar. Tante Wies is als eerste overleden en toen heet oom Phares meteen zijn eigen laatste rustplaats gereserveerd, meteen boven haar. Onderweg zijn er bloemen gekocht, die op beide graven geplaatst worden.
Er zijn vaste vazen en op het zwarte marmeren kruis plaats Hilda de roodwitte strooibloemen - als lipstick. Aristo, Peter, Albert en ik plaatsen de mee gebrachte bloemen, rode rozen en een soort witte gladiolen in de vazen.

Deze begraafplaats is netjes geordend. De graven worden hier niet geruimd. Hilda en Peter hebben stoelen mee genomen, waardoor er rustig bij de graven gezeten kan worden en verder gepraat kan worden. Ook parapluies zijn mee tegen de warme zon. De graven worden verder netjes gehouden door werkers op de begraafplaats zelf. Hilda en Peter hebben met een vast persoon afspraken, dat de graven goed onderhouden blijven.

Op verzoek van Hilda bidt Mammie nog voor ons allen bij de graven van oom Phares en Tante Wies.

Als wij nog afscheid van elkaar willen nemen, stelt Hilda voor om nog eerst samen naar de Mac Donald te gaan. Hier gebruiken wij nog wat en hebben het vooral over onze familie en de band met Ambon, Latuhalat en Seri. Er wordt gezellig gekletst. Hilda en Peter zijn nog niet eerder op Ambon geweest en Hilda gaat lijken of zij 23 oktober als zij 5 dagen vrij is, niet naar Ambon komt met Mammie als gids. De broer van Aristo woont in Ambonstad en werkt hier bij de politie. Hier kan zij dan zo wie zo logeren en van daar uit Latuhalat en Seri bezoeken. Peter en Hilda zijn net als ik nog steeds Ambon kaart mensen, die Ambon alleen van verhalen kennen, maar er nog nooit geweest zijn.

Als wij afscheid nemen - beloven wij elkaar, dat Mammie en ik en Hilda en Peter - dat wij elkaar na terugkomst uit Bali elkaar zeker weer in Jakarta zullen treffen. Hilda zal dan ook proberen te zorgen, dat Ronny en de ontbrekende anderen dan wel aanwezig kunnen zijn.

Misschien hebben wij elkaar al samen op Ambon in Latuhalat en Seri ontmoet, who never knows?

Het maleis gaat mij steeds af vindt iedereen. Ik vind het nog wel mee vallen zelf.

Na ons familiebezoek aan Tangerang gaan oom Bert en Tante Ciska en Angel, haar dochter samen met ons nog op ansichtkaartenjacht. Wij bezoeken diverse plekken, maar nergens waar men vroeger wel ansichtkaarten - vakantiekaarten verkocht is meer iets verkrijgen - ongeloofelijk voor zo'n wereldstad als Jakarta. Wij komen o.a. in Pasar Baru - Jakarta Centrum en in diverse boekwinkels - ook op een markt.

Als wij thuis komen van de mislukte kaartenjacht worden wij weer verwacht uit te gaan eten, met het ontbijt erbij is dit alweer mijn vierde maaltijd vandaag. Wij eten nu in Kebajoran bij Chamoe - Chamoe een manadonees visrestaurant in Jalan Sudriman. Opa is mee, naast tante Sonja, Tante Sonny, Roberta ( dochter oom Rob en Tante Lucy), Angel, papa Budi man van Tante Ciska, oom Victor, chauffeur oom Eyat, Mammie, Albert en ik.
Het eten is heerlijk gekruid en ook pittig ( voor Albert te heet), Er is gegrilde tomijn, eem zalm-groentesoep, frikadel mais, sateh kip, gebakken kip in sojasaus, met witte rijst. Er voor krijgen wij al Nagasari - gekookte banaan in bloem in bananenblad en kue lapis (lapjeskoek)en klapperkoek ( klapa muda). Voor iedereen heeft Tante Sonny genoeg gerechten besteld.

Na het eten gaan Roberta, Tante Sonja
en ik naar het internetcafe. Het foto plaatsen laat ik achterwege. Misschien is Nono in Makassar er beter in. Albert en ik hebben samen al heel wat foto's geschoten vandaag.

In hetinternetcafe komt Albert later ook binnn om zijn mail te doen.

Morgen gaan wij om 07.00 uur vroeg naar de kerk vlakbij Opa Max. Om 12.00 uur vertrekken wij verder naar Cinkareng - naar Bandara Soekarno Hatta.

Pasawan Lions vertrek 15.55 uur uit Jakarta en om 19.00 uur zijn wij in Makassar in het oude huis van Tante Lala Munster - bij Nono en Helen Pupella. Er is een tijdsverschil van 1 uur waardoor onze vliegreis morgen langer lijkt.

Het is nu bijna 24.00 uur en het internetcafe gaat zo sluiten. Gerzon, tante Sonja en Albert wachten al een half uur op mij.

Hartelijke groeten en liefs van Mammie, Albert, de familie Tutuarima en de familie Munster en Gang Munster en Gerard van uit Jakarta Pusat - statiun Cikini